Παν. Τσαλδάρη 17Α & Κίμωνος 6 στο Μαρούσι. (ΤΚ: 15122, πλησίον ΗΣΑΠ)

Παράνομη Κατακράτηση

Στο άρθρο 325 Π.Κ., προβλέπεται το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης που ανήκει στην κατηγορία των εγκλημάτων κατά της προσωπικής ελευθερίας. Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως:

<<Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις των άρθρων 322 και 323Α, απάγει ή κατακρατεί άλλον χωρίς τη θέλησή του ή του στερεί με άλλον τρόπο την ελευθερία της κίνησής του τιμωρείται με φυλάκιση ή χρηματική ποινή και αν η κατακράτηση διήρκεσε επί μακρό χρονικό διάστημα ή τελέστηκε κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 του Συντάγματος, με φυλάκιση τουλάχιστον δυο ετών και χρηματική ποινή.>>.

Παράνομη Κατακράτηση – Το Έννομο αγαθό της προσωπικής Ελευθερίας

Στο συγκεκριμένο αδίκημα το προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η προσωπική Ελευθερία. Στα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος ανήκουν ο δράστης του εγκλήματος, το αντικείμενό του εγκλήματος, πράξη της προσβολής του εννόμου αγαθού, ο χρόνος τέλεσης της πράξης, το αποτέλεσμα της πράξης και η αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα στην πράξη και στο αποτέλεσμα που αυτή επέφερε. Το συγκεκριμένο αδίκημα είναι κοινό και ως εκ τούτου δράστης του μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, άσχετα με την ιδιότητα του. Ωστόσο όταν το έγκλημα τελείται με τη μορφή της κατακράτησης παρά το σύνταγμα, δράστης του εγκλήματος εγκλήματος μπορεί να είναι μόνο όποιος φέρει την ιδιότητα του υπαλλήλου.

Αντικείμενο του εγκλήματος είναι ο άλλος ο άνθρωπος, που παρακρατείται παρανόμως που θα πρέπει ωστόσο να είναι ικανός να εκφράσει ελεύθερα τη βούλησή του, να κινηθεί στο χώρο. Το συγκεκριμένο αδίκημα τελείται με τέσσερις τρόπους: α) με την μορφή της απαγωγής άλλου, χωρίς τη θέλησή του, β) με τη μορφή της κατακράτησης άλλου, χωρίς τη θέλησή του, γ) με τη μορφή οποιασδήποτε άλλης πράξης πρόσφορης (ικανής), να στερήσει την ελευθερία άλλου, δ) με τη μορφή της κατακράτησης παρά το Σύνταγμα.

Διαβάστε Επίσης  Αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος

Αναφορικά με την πρώτη μορφή τέλεσης του εγκλήματος, ήτοι όταν το αδίκημα τελείται δια της απαγωγής άλλου χωρίς τη θέλησή του, απαγωγή προσώπου υφίσταται όταν το πρόσωπο αυτό απομακρύνεται χωρίς τη θέληση του από κάποιο μέρος δικής του επιλογής και μεταφέρεται σε ένα άλλο μέρος που επιλέγει ο δράστης με τα δικά του κριτήρια, ώστε να έχει τη δυνατότητα της ανενόχλητης εξουσίασης του θύματος. Όσον αφορά τη δεύτερη μορφή τέλεσης, ήτοι τη κατακράτηση άλλου χωρίς τη θέλησή του, αυτή αφορά τη κατακράτηση του άλλου σε κάποιο οίκημα ή δωμάτιο οικήματος ή όχημα, γενικότερα δηλαδή σε κάποιο κλειστό χώρο. Το γεγονός πως υφίσταται δυνατότητα εξόδου από το συγκεκριμένο χώρο, δεν εμποδίζει τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος της παράνομης κατακράτησης, στις περιπτώσεις που, η έξοδος είναι άγνωστη στο θύμα ή η διαφυγή από την έξοδο χρειάζεται τεχνικές γνώσεις που δε διαθέτει το θύμα ή έκθεση σε κίνδυνο ζωής.

Η παράνομη κατακράτηση τελείται με οποιοδήποτε τρόπο, τόσο με ενέργεια όσο και δια παραλείψεως του δράστη, καθώς και με άμεση ή έμμεση αυτουργία.

Για να υφίσταται η τρίτη μορφή τέλεσης, του αδικήματος της παράνομης κατακράτησης θα πρέπει ο δράστης να προβαίνει σε πράξη ικανή, να στερήσει την ελευθερία αλλού με άλλο τρόπο. Τέτοιες περιπτώσεις είναι αυτές κατά τις οποίες το θύμα εμποδίζεται να κινηθεί στο χώρο είτε, με τη χρήση σωματικής βίας από τον δράστη, είτε με παρεμβολή φυσικών / τεχνιτών εμποδίων, είτε με απειλές και  απατηλά μέσα.

Σχετικά με τη τέταρτη μορφή τέλεσης του αδικήματος της παράνομης κατακράτησης, του άρθρου 325 Π.Κ., θα πρέπει να λεχθεί πως κατακράτηση παρά το σύνταγμα τελείται, όταν προσβάλλεται το έννομο αγαθό της προσωπικής ελευθερίας του θύματος, με την παράνομη σύλληψη κάποιου, χωρίς ένταλμα συλλήψεως και χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του αυτοφώρου, ή με τη μη τήρηση των σχετικών προθεσμιών προσαγωγής του συλληφθέντος, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 και 3 του Συντάγματος.

Διαβάστε Επίσης  Κατ' έγκληση διωκόμενα αδικήματα

Στη συγκεκριμένη μορφή τέλεσης λοιπόν του αδικήματος της παράνομης κατακράτησης, το έγκλημα λαμβάνει τη μορφή εγκλήματος μη γνήσιας ενέργειας. Στο παρόν σημείο θα πρέπει να επισημανθεί πως, για να υφίσταται το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης θα πρέπει να ενυπάρχει άλλη μία πρόσθετη προϋπόθεση, που θέτει ο νομοθέτης αυτή της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της πράξης προσβολής και του αποτελέσματος που επήλθε, όπως αυτό ορίζεται εκ της θεωρίας του ισοδύναμου των όρων που είναι η κρατούσα νομική θεωρία στο ποινικό δίκαιο. Θα πρέπει δηλαδή η στέρηση της ελευθερίας του θύματος, να προκύπτει από την κατακράτηση του από το δράστη ή από την τέλεση σε βάρος του κάποιας πράξης πρόσφορης, να του στερήσει την ελευθερία.

Η Υποκείμενη υπόσταση του Εγκλήματος

Αναφορικά με την υποκειμενική υπόστασή του εγκλήματος της παράνομης κατακράτησης, θα πρέπει να λεχθεί πως απαιτείται πρόθεση του δράστη, δηλαδή τουλάχιστον ενδεχόμενος δόλος για όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης ανεξαιρέτως. Μάλιστα, επειδή πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα ο επιγενόμενος δόλος βλάπτει το δράστη. Ο νόμος για το συγκεκριμένο αδίκημα προβλέπει για τη βασική εκδοχή του εγκλήματος, που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο φυλάκιση, ήτοι πλαίσιο ποινής από 10 μέρες μέχρι 5 έτη ή χρηματική ποινή.  Ωστόσο, για το συγκεκριμένο έγκλημα που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο, όταν η κατακράτηση διήρκεσε για μακρό χρονικό διάστημα ή τελέστηκε κατά παράβαση του άρθρου 6 του Συντάγματος, προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών, ήτοι ποινή από 2 μέχρι 5 χρόνια και χρηματική ποινή.

Οι Υπηρεσίες μας​

Κατηγορίες

Logo δικηγορικού γραφείου Καμουζή

Δικηγόρος
Καμουζής Κωνσταντίνος

Δικηγορικό Γραφείο στην Αθήνα