Σε περίπτωση που η αναίμακτη διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου δεν είναι δυνατόν να ακολουθηθεί τότε το διαζύγιο κατ’ αντιδικία είναι μονόδρομος. Το κατ’ αντιδικία διαζύγιο είναι η νομική διαδικασία που ακολουθείται όταν οι σύζυγοι δε μπορούν να συμφωνήσουν σε ουσιώδη ζητήματα που ανακύπτουν μετά από ένα διαζύγιο όπως η επιμέλεια ή η διατροφή των τέκνων καθώς και όταν διαφωνούν στην έκδοση του διαζυγίου επειδή για παράδειγμα ο ένας εκ των συζύγων δε συναινεί.
Είναι σύνηθες να υπάρχουν διαφωνίες σε τέτοια λεπτά ενδοοικογενειακά ζητήματα και ο δικηγόρος καλείται πριν αρχίσει τις διαδικασίες για το κατ’ αντιδικία διαζύγιο να προσπαθήσει να γεφυρώσει τα χάσματα και να εξετάσει πρώτα αν μπορούν οι σύζυγοι να συμφωνήσουν σε μια συναινετική διαδικασία σύμφωνα με το αξίωμα πως πρέπει πάντα να προτιμάται η πιο ανώδυνη για τα μέρη μέθοδος.
Όποιος από τους συζύγους θεωρεί πως ο έγγαμος βίος έχει κλονιστεί τόσο ισχυρά που η συμβίωση με τον έτερο σύζυγο είναι αφόρητη δύναται μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου του να ασκήσει αγωγή χρησιμοποιώντας τις διατάξεις του άρθρου 1439 ΑΚ περί ισχυρού κλονισμού του γάμου. Στο άρθρο 1439 στη β’ παράγραφο αναφέρονται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά πέντε μαχητά τεκμήρια κλονισμού του γάμου και αυτά είναι τα ακόλουθα:
α) η διγαμία ( η ύπαρξη άλλου γάμου),
β) η μοιχεία,
γ) η συζυγική εγκατάλειψη,
δ) η επιβουλή της ζωής του ενάγοντος από τον εναγόμενο σύζυγο,
ε) η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας.
Ο Δικηγόρος Κωνσταντίνος Καμουζής αναλαμβάνει υποθέσεις διαζυγίων τόσο Συναινετικού όσο και κατ’ Αντιδικία
Ο όρος μαχητά τεκμήρια υποδηλώνει πως είναι δεκτικά ανταπόδειξης από τον εναγόμενο δια του συνηγόρου του. Ωστόσο πέρα από τα μαχητά τεκμήρια ο νόμος προβλέπει και ένα αμάχητο (αδιαμφισβήτητο) τεκμήριο ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης, τη διετή διάσταση των συζύγων εφόσον αυτοί δε μένουν στην ίδια οικία και δεν έχουν κοινή ζωή για διάστημα που υπερβαίνει τα 2 χρόνια. Στη περίπτωση της διετούς διαστάσεως δύναται ο ένας από τους δύο να ζητήσει να εκδοθεί διαζύγιο, ακόμα και αν είναι αυτός που ευθύνεται για τη διετή διάσταση. Δέον να σημειωθεί πως οι μικρές περίοδοι επανασύνδεσης και προσπάθειας σύσφιξης των συζυγικών σχέσεων δε διακόπτουν τη περίοδο της διετίας.
Είναι καθοριστικής σημασίας να τονιστεί η μείζονα σημασία της πρόνοιας και από τα δύο μέρη για τη διατροφή των ανήλικων τέκνων. Και οι δύο σύζυγοι είναι γονείς και αυτό δε πρέπει να το ξεχνούν ποτέ. Οφείλουν να μειώσουν τις συνέπειες των λάθος επιλογών τους για το καλό των παιδιών τους. Θα πρέπει λοιπόν η αντιδικία μεταξύ των γονιών να περάσει όσο γίνεται αναίμακτα στα τέκνα τους, ώστε να μη στιγματιστεί η καθημερινότητα τους και μεταγενέστερα η ζωή τους.
Γνωστή είναι η λαϊκή ρήση, αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα και δυστυχώς πολλές φορές επιβεβαιώνεται. Πέρα λοιπόν από τη νομική υποστήριξη με τους ορθούς και τους πλέον ενδεδειγμένους και μετριοπαθείς χειρισμούς χρειάζεται αναμφίβολα και ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς της ψυχολογίας.
Συνοψίζοντας, εφόσον δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των συζύγων για ένα συναινετικό διαζύγιο, θα ακολουθήσει αναγκαστικά το διαζύγιο με αντιδικία. Κάθε στάδιο του ωστόσο θα πρέπει να έχει τον κατάλληλο νομικό χειρισμό ώστε τα αδύναμα μέρη, δηλαδή τα ανήλικα τέκνα, να τυγχάνουν βέλτιστης μεταχειρίσεως.