Μείζον θέμα που έπεται του διαζυγίου συνιστά η διατροφή των παιδιών. Ως διατροφή ορίζεται το σύνολο των χρημάτων που είναι απαραίτητα για την ομαλή διαβίωση του ανθρώπου και σχετίζονται με τα πρωτογενή έξοδα βιοπορισμού (σίτιση, ένδυση, υπόδηση, στέγαση), με τη μόρφωση του (φροντιστήρια, ξένες γλώσσες), με τη καλλιέργεια του (εισητήρια πολιτιστικών εκδηλώσεων, αγορά βιβλίων) καθώς και με τη ψυχαγωγία του (κέντρα διασκέδασης σε λογικά πάντα πλαίσια).
Η διατροφή του ανήλικου τέκνου έχει σαν μέτρο της το πως ζούσε το παιδί καθ΄ όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβιώσεως των γονιών του. Ο νομικός όρος της συγκεκριμένης διατροφής είναι <<ανάλογη διατροφή>> καθώς το τέκνο θα πρέπει να συνεχίσει να διαβιώνει ανάλογα δηλαδή παρόμοια με τα προ χωρισμού των γονιών του οικονομικά στάνταρ, όσο αυτό είναι εφικτό. Πως όμως διαμορφώνεται η διατροφή του ανήλικου τέκνου;
Ακολουθήστε τον Κωνσταντίνο Καμουζή στο Facebook
Nομικά, θα πρέπει να σταθμιστούν και να αξιολογηθούν δύο παράγοντες: α) το μέγιστο ποσό διατροφής που μπορούν να δώσουν οι γονείς και β) το ελάχιστο των αναγκών του τέκνου που είναι απαραίτητο να καλυφθούν ώστε αυτό να έχει μια αξιοπρεπή διαβίωση. Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που ο υπόχρεος γονέας δε καταβάλει τη διατροφή που οφείλει στο ανήλικο τέκνο; Σε αυτή τη περίπτωση υπάρχουν τόσο ποινικές συνέπειες και συγκεκριμένα κινητοποιείται η αυτόφωρη διαδικασία, όσο και αστικές στο φάσμα της αναγκαστικής εκτελέσεως, με κατάσχεση κινητής ή ακίνητης περιουσίας του υπόχρεου. Ακόμα και το ακατάσχετο του μισθού του υπόχρεου κάμπτεται κατά 50 τοις 100! Επιπρόσθετα, ο άνεργος που είναι υπόχρεος για απόδοση διατροφής, δε μπορεί να αρνηθεί να την αποδώσει παρά μόνον να ζητήσει από το δικαστήριο να κατανοήσει τη δεινή οικονομική κατάσταση που βρίσκεται και να περιορίσει το ποσό της διατροφής. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως ο υπόχρεος διατροφής του ανήλικου τέκνου, δε δικαιούται να προτάξει την ένσταση διακινδύνευσης ιδίας διατροφής, ενώ στα λοιπά είδη διατροφής μπορεί. Οι νομοθετικές προβλέψεις αυτές ισχύουν τόσο στο συναινετικό διαζύγιο κατά το οποίο η διατροφή έχει προσδιοριστεί με ιδιωτικό συμφωνητικό ανάμεσα στους γονείς και έχει επικυρωθεί από το δικαστήριο ως εκτελεστός τίτλος, όσο και στο διαζύγιο με αντιδικία όταν παραβιάζεται η δικαστική απόφαση περί διατροφής.
Τέλος, η υποχρεωτικότητα της διατροφής ανήλικου τέκνου είναι απότοκη τριών κυρίως παραγόντων:α)των αυξημένων αναγκών διαβίωσης που έχει ένα ανήλικο τέκνο καθώς βρίσκεται σε ηλικία με αναγκαία κόστη μορφώσεως,β)του ευαίσθητου του χαρακτήρα του στις απότομες οικονομικές μεταβολές λόγω ηλικίας και γ) στην αναγκαία μέριμνα που οφείλουν να έχουν οι γονείς στον άνθρωπο που έφεραν στη ζωή, ώστε να ζει αυτός με αξιοπρέπεια.