Η έφεση αποτελεί ένα νόμιμο μέσο που καθορίζεται από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ) και δίνει την δυνατότητα σε έναν αναφέροντα να αιτηθεί από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο (εφετείο) να τροποποιήσει ή να ανακαλέσει την απόφαση που αμφισβητείται. Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να γίνει έφεση μπορούν να χωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες, νομικούς και πραγματικούς.
Οι νομικοί λόγοι έφεσης αφορούν κυρίως την εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή του νόμου από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Για να κατατεθεί έφεση για νομικούς λόγους, πρέπει να προσδιοριστεί σαφώς ποιος νόμος ερμηνεύτηκε ή εφαρμόστηκε εσφαλμένα, καθώς και ποια ήταν η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή του.
Από την άλλη, οι πραγματικοί λόγοι έφεσης αφορούν κυρίως την εσφαλμένη αξιολόγηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Για να κατατεθεί έφεση για πραγματικούς λόγους, πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς τα πραγματικά γεγονότα που ο αναφέρων υποστηρίζει ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αξιολόγησε εσφαλμένα και να παρέχονται τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτήν την ισχυριστική.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους λόγους έφεσης για κακή αξιολόγηση των αποδείξεων, παρακαλώ ενημερωθείτε από τον δικηγόρο Κωνταντίνο Καμουζή.
Οι λόγοι που δικαιολογούν την προσφυγή για κακή εκτίμηση των αποδείξεων μπορούν να χωριστούν σε δύο κύριες κατηγορίες:
- Λόγοι που σχετίζονται με την παραβίαση των κανόνων εκτίμησης των αποδείξεων. Σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνονται οι λόγοι που υποστηρίζουν ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο παραβίασε τους κανόνες που διέπουν την εκτίμηση των αποδείξεων, όπως αυτοί προβλέπονται από τον Κώδικα του Πολιτικού Δικαίου. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνουν:1.1) Την υποχρέωση του δικαστηρίου να λαμβάνει υπόψη όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία που υποβάλλονται από τις αντιδίκους πλευρές, ανεξάρτητα από την νομιμότητά τους.1.2) Την υποχρέωση του δικαστηρίου να αξιολογεί τα αποδεικτικά στοιχεία με βάση τις αρχές της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων, χωρίς να είναι δεσμευμένο από τυπικούς κανόνες απόδειξης.
1.3) Την ανάγκη του δικαστηρίου να εκτιμά τα αποδεικτικά στοιχεία με βάση την κοινή λογική και την κοινή εμπειρία.
Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρείται η αναδιατύπωση των παραπάνω πληροφοριών σε μια νέα μορφή.
Λόγοι που σχετίζονται με την αξιολόγηση συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων:
Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει επιχειρήματα που υποστηρίζουν ότι το πρωτόβαθμο δικαστήριο αξιολόγησε λανθασμένα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία. Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Οι υποθέσεις των μαρτύρων
- Οι μαρτυρίες
- Τα έγγραφα
- Τα τεχνικά μέσα απόδειξης
- Τα αποτελέσματα των ερευνών που διενεργήθηκαν
Για να διατυπωθεί ένας λόγος έφεσης λόγω κακής αξιολόγησης αποδεικτικών στοιχείων, πρέπει να καθορίσει με σαφήνεια τα περιστατικά που ο αιτών υποστηρίζει ότι το πρωτόβαθμο δικαστήριο αξιολόγησε λανθασμένα και να παρουσιάσει τα αποδεικτικά στοιχεία που το υποστηρίζουν.
Παραδείγματα: Λόγος έφεσης λόγω παράβασης των κανόνων αξιολόγησης αποδεικτικών στοιχείων:
Το πρωτόβαθμο δικαστήριο αγνόησε τις υποθέσεις των μαρτύρων του αιτούντος, οι οποίες αποδεικνύουν ότι ο ενάγων φέρει ευθύνη για το ατύχημα.
Λόγος έφεσης λόγω λανθασμένης αξιολόγησης συγκεκριμένου αποδεικτικού στοιχείου:
Το πρωτόβαθμο δικαστήριο κρίνει ότι η μαρτυρία του εναγομένου είναι αξιόπιστη, αλλά στην πραγματικότητα ο μάρτυρας έχει οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με τον ενάγοντα.
Σημαντικό είναι να επισημαίνουμε ότι οι λόγοι έφεσης λόγω κακής αξιολόγησης αποδεικτικών στοιχείων είναι συχνά αντιμετωπιζόμενοι στις δικαστικές διαδικασίες. Για να επιτευχθεί επιτυχής έφεση, πρέπει να γίνει σαφές ότι το πρωτόβαθμο δικαστήριο έκρινε λανθασμένα και να παρουσιαστούν πειστικά αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Τέλος, η έφεση αποτελεί ένα σημαντικό δικαστικό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο χαμένος ή μερικά μέρη στη δίκη για να αναθεωρήσουν την υπόθεσή τους από ένα δικαστήριο δεύτερου βαθμού, το οποίο αποτελείται από πιο έμπειρους και πλήθος δικαστές.